(Not The) Supermarket Art Fair 2020
WORM has a special interest in the Supermarket Art Fair because of its artist-run roots, and the possibility to strengthen our international non profit relationships, in order to fulfill our ambition to form a strong network of (inter)national alternative performance spaces.
Introduction (Dutch)
Van 23 tot 26 april 2020 zouden SIGN, Nieuwe Vide, Extrapool en WORM aanwezig zijn bij de internationale Supermarket Art Fair in Stockholm, om zichzelf en de kunstenaars waar ze mee samenwerken te presenteren. Terwijl we wachten op de aankondiging van een nieuwe datum, besloten we de informatie van de presentaties te verzamelen, zodat je vanuit je huis toch even kan meereizen naar Groningen, Haarlem, Nijmegen en Rotterdam en daarbij deze geweldige selectie aan kunstenaars kan ontdekken!
Meer informatie over de kunstbeurs kan je hier vinden: https://supermarketartfair.com/.
Eerder dit jaar werkten we samen voor de Not For Profit Art Party tijdens Art Rotterdam, bekijk hier het verslag: https://worm.org/projects/non-for-profit-art-party-2020/
(English)
Between 23-26 April 2020, SIGN, Nieuwe Vide, Extrapool and WORM would have presented themselves and the artists they are working with at the Supermarket Art Fair in Stockholm. While waiting for the announcement of the new date, we decided to gather the information and share with you this fine fine selection of (international) Dutch-based artists. We hope to see each other soon, either in Stockholm or at each other’s venues.
Read the post and travel-without-moving to Groningen, Haarlem, Nijmegen and Rotterdam!
More about the art fair, here: https://supermarketartfair.com/
Earlier this year we also collaborated on the Not For Profit Art Party, find out more about it here: https://worm.org/projects/non-for-profit-art-party-2020/
WORM (Rotterdam) – Natalia Papaeva
De Supermarket Art Fair is de volgende stap in de langdurige samenwerking tussen Natalia Papaeva en WORM Rotterdam. Het zou voor WORM de eerste keer zijn dat een artiest wordt vertegenwoordigd op een buitenlandse kunstbeurs. Het artist-run karakter van de beurs en de samenkomst van vele alternatieve internationale non profit kunstinitiatieven past bij de ambitie van WORM om een (inter)nationaal performance circuit uit te werken met gelijkgestemde partners. In de zomer van 2019 was zij onze resident voor haar multi-video installatie “Who Am I Becoming”, een samenwerking met de Japanse kunstenaar Yasunori Kawamatsu en lokale ‘Nieuwe Nederlanders’ die via een open call werden geworven (mede ondersteund door CBK Rotterdam). Tijdens het project zagen we hoe Natalia, die eerder vooral zichzelf als onderwerp voor haar videoperformances nam, zich hier ontwikkelde als regisseur en artistiek leider van het project, zich omringend met een productieteam. De samenwerking en de uitzonderlijke presentatie leidde ertoe dat we besloten samen de kunstmarkt verder te ontdekken, al doende te werken aan een verdere professionalisering van haar praktijk en uitbreiding naar een internationaal netwerk, en tegelijkertijd ruimte te blijven bieden in WORM om te experimenteren met nieuw materiaal.
Tijdens een residentie in Japan in de winter van 2019 werkte Natalia aan nieuwe performances, gericht op live uitvoering voor een publiek in plaats van voor een camera. Deze nieuwe benadering van performance in haar werk wordt verder uitgewerkt in onze UBIK-black box, met tussentijdse publieke tests, zoals o.a. bij The Performance Show.
Op de vraag hoe Natalia Papaeva zelf het uitstel van de beurs ervaart, reageerde zij met deze persoonlijke tekst:
“I was in Japan when I sent my application to the Supermarket Art Fair. I was doing my residency in the Toyamachi studio in Kanazawa, a big studio where a mix of international and Japanese artists work. I had my studio on the second floor but I was mostly alone. The studio staff had an interesting way of communicating with me. They would never knock on a door but leave notes in the mornings. Once I opened a door and found a package of apples and a note.
I never knew if somebody was in the building or not. I soon realized that, for the others in the building, it was also difficult to know if I was in my room. Only by hearing electrical sounds made by kettles, music or the vacuum cleaner would others know I was inside. It was interesting for me and I made a performance based on these domestic sounds, mixed with some emotions related to my trip.
When I came back to the Netherlands, I developed my performance further with the help of Charlien Adriaenssens and WORM. I was very stressed: I was changing ideas and killing them, though without any doubts or regrets. I wanted to have something perfect and polished. I was so absorbed by the ideas, that I rehearsed every free second I had. Even when not in the studio I would rehearse in a kitchen or in the hallways at work.
One of the elements of the performance was water and washing hair. I spent eight hours washing my hair. In the end I had what felt like dry hay on my head. I killed that idea too, because it didn’t really work in big spaces with a lot of people.
I made 105 recordings: I had to have a final rehearsal on the 25th of March, four weeks before the Art Fair. I was almost there and my performance was a mix of languages, domestic rituals and family connections; but it did not happen. After all my rehearsals, talks, emails and videos, nothing happened.
I wonder why I did not go on, despite everything I’d been through? I could also just finish the performance at home. But somehow with the vanished deadline, the stress and urge to finish everything disappeared. I even thought I could make a new performance, but why? Does it mean that everything I was doing was worthless because of COVID 19? I don’t know, but maybe I was also secretly happy that I could stand still for a moment.”
SIGN (Groningen)
Koos Buster Stroucken
SIGN presenteert een installatie met deels nieuw keramisch werk van Koos Buster Stroucken. Zijn installatie houdt in het midden tussen een woon-werkplek gepresenteerd in een soort museum setting. Het kenmerkt zich door vervreemdende, triviale dagelijkse gebruiksvoorwerpen maar ook met merkwaardige zelfportretten en sierborden van jachttrofeeën in Delfts Blauw. Alles in klei en keramiek wat het vervreemdend nutteloos maakt, maar ook een artistieke kwaliteit en vakmanschap in zich heeft. De keramiek gebruikt hij op een onconventionele manier met een licht commentaar op maatschappelijke dagelijkse issues. Hij combineert schelmse humor met een bijzonder vakmanschap. In zijn uitbundige zinnelijke wereld kan alles kunst worden.
Volg de kunstenaar op Instagram: https://www.instagram.com/koosbuster/
Het Finse initiatief Videokaffe zou op de beurs bovendien een “projectiebrug” maken tussen de locaties Groningen (NL), Turku (FI) en Chicago (US). In SIGN zijn vier kunstenaars aan het werk voor het project “Stream of Trials”, een samenwerking met o.a. de leden van Videokaffe.
Meer over SIGN en Koost Buster Stroucken hier: https://sign2.nl/events/supermarket-art-fair-2020-koos-buster-stroucken/
Nieuwe Vide (Haarlem)
Verena Hahn
Luister naar de podcast van Nieuwe Vide, waar curator en directeur Liesbeth Visee in gesprek gaat met kunstenaar Verena Hahn over haar werk voor de Supermarket Art Fair: aflevering 2 van Nieuwe Vide Radio – voertaal: Engels.
We’ll Have Time For That Later van Verena Hahn is een artistieke documentaire die zich richt op het leven en de ervaringen van preppers. Zogenoemde preppers bereiden zich voor op een leven dat onafhankelijk is van externe partijen, zoals elektriciteit, politie of voedselvoorzieningen. In de basis anticipeert prepping op een grootschalige crisis waarvoor dusdanig moet worden voorbereid. In het werk van Hahn wordt prepping niet neergezet als een hobby, maar als een specifiek verschijnsel van de tijd waarin we leven. De film onderzoekt de relatie tussen de verhalen die geconstrueerd worden door preppers en de werkelijke situaties in onze wereld die hun wereldbeeld beïnvloeden. De film reflecteert op subtiele maar kritische wijze op de rol van de filmmaker en de ingewikkelde vraagstukken die het in beeld brengen van bepaalde ideologieën met zich meebrengt.
Listen to Nieuwe Vide’s podcast, where curator and director of Nieuwe Vide, Liesbeth Visee, talks with Verena Hahn about her work for Supermarket Art Fair: https://soundcloud.com/user-489960407/nv-radio-aflvevering-2 – English language.
Extrapool (Nijmegen)
Jesse Brinkerhof, Victor Crepsley (tbc), Finn Öhlund
Extrapool opereert op het snijvlak tussen beeldende kunst en performance. Voor deze editie van de Supermarket Art Fair zou Extrapool als het ware zijn hele hebben en houden verhuizen naar Stockholm, om daar op locatie de tegelijk levendige en huiselijke presentatieruimte uit Nijmegen na te bootsen; inclusief verplaatsbaar en modulair meubilair, constant transformerend behang en tijdelijke muurtekeningen die een in-situ archief vormen van de happenings, evenementen, (sound)performances, exposities, installaties, etc.
In 2020 presenteert Extrapool een programma ‘De Naakte Waarheid’ over culturen en ambachten in speculatieve samenlevingen (bijvoorbeeld: onderzoek naar muziekpraktijken van de Kesh-bevolking in de romans van Ursula Le Guin). Het onderwerp volkskunst is een aandachtspunt waar Extrapool zich mee verbonden voelt. De artiesten waarmee we samenwerken voor Supermarket werken ook in deze context; Jesse Brinkerhof, Victor Crepsley en Finn Öhlund. De presentatie zou Extrapool tonen zoals het is: een gelaagd orgaan met printwerkplaats, presentatieruimte en live uitvoeringen.
Jesse Brinkerhof
Jesse zou een workshop-uitvoering hebben geleid vergelijkbaar met zijn eerdere werk. In zijn stuk genaamd “Magical Meme” onderzoekt hij de memetische evolutie van de westerse populaire cultuur.
Victor Crepsley
Als recent afgestudeerde kustenaar van de Utrechtste Hogenschool voor de Kunsten (HKU), combineert Victor visuele collagetechnieken met live verhalende voorstellingen. Met gevonden materiaal uit Stockholm zou hij de tentoonstellingsruimte in een associatieve slaapkamer transformeren.
Finn Öhlund
Finn is een beeldend kunstenaar die in 2014/2015/2016 verschillende residenties deed in de drukwerkplaats van Extrapool. Hij werkte als kunstenaar en vrijwilliger in Extrapool terwijl hij in de stad Nijmegen woonde. Hij heeft een geheel eigen beeldtaal ontwikkeld die folkpatronen en psychedelische beelden combineert. In januari 2020 keerde Finn terug naar Nederland en is opnieuw nauw gaan samenwerken met Extrapool. Bij SAF zou hij de performanceruimte vormgeven als “riso-grot” en daarmee het decor scheppen voor de bovengenoemde workshops. Dit zou ook een dak bovenop de presentatieruimte omvatten, met risodrukwerk, hout, tape en touw.
Het werk van deze kunstenaars zal in juni in Extrapool worden gepresenteerd voor de eerste editie van “De Naakte Waarheid”… Als het leven het toelaat…
