WORM 23: Daily Chaos #8 “Gelukkig bleven wij cool”

Tovertunnel of Terror

Eind jaren 90 zal het geweest zijn, mijn eerste date met WORM. Destijds nog Dodorama in de Volksmond. WORM dus. Gewoon aan de Rochussenstraat. Inderdaad, een woning in een doodgewone doorsnee Rotterdamse straat. Met buren boven, onder en naast. De feestjes deden we dus in de kelder. Een vuige, donkere kelder, bunker meer, waar het altijd nattig was en naar bier stonk. Haha. Weet je nog…? Venetian Snares nota bene, die stond daar gewoon in de kelder. Gelijkvloers, oog in oog. Samen stampen op de betonnen vloer, op die oneindige (fucking) stroboos.

De eerste kennismaking en het prikkelende programma vroegen dat ik bleef, ik wilde meer ontdekken. Deze toffe plek wilde ik beter leren kennen, ik wilde meedoen&bijdragen. Het was thuiskomen in de saamhorigheid, obscuriteit en vreemde vogels. Piep en knars muziek. Met een open blik, werd iedereen verwelkomt. Tja, het ging gewoon…anders..bij WORM. Iedereen deed, inderdaad WAT.

Van vrijwilligen, kwam een stage opdracht… Na stage kwam mijn eerste ‘echte’ baan… Allemaal nog op de Rochussenstraat. Tijdens het schrijven van mijn scriptie werd WORM dakloos. Als een olievlek hoereerden we door de stad, wie ons maar hebben wilde. Want het programma moest door en gehoord worden. Radio WORM, De Winkel, Popifilm in Nighttown, Shock and Awe in Calypso..We stonden ook op niet geoutilleerde plekken zoals bij het SLAAKhuys. De eeuwige drang naar experiment en goeie shit, maakte dat we door gingen.

Dakloos zijn betekende wel zichtbaarheid in de stad. We sleepten onze zooi overal mee naar toe. Zo ging dat. We legden echte groene grasmatten in de Las Palmas, we bivakkeerden daar een maand. Het was net kamperen. Of als underground feestjes, alleen de aggregaat en de politie ontbrak. Tijdelijkheid als permanente toestand, modulair en altijd onderweg..

We streken neer aan de Achterhaven. We reden dwars door Nederland, trokken kabelgoten uit kantoorpanden en we leerden over mierenneuken en NEN certificaten. Anyhoe zonder een spijker in de muur te slaan, klemden we het geraamte van een oude plantenkas in een monumentaal pand en daar zweefde dan onze bar in. Klinkt best futuristisch. En dat was het ook. Zie je het voor je?

Wat zijn we hard gegroeid, we deden alles voor het eerst. Bedachten bijna alles zelf, eigengereid dwars van de gebaande paden. Bij WORM is alles DIY & DITogether. Er gebeurden dingen die mijn voorstellingsvermogen te buiten gingen. Perspectief vergoed opgerekt en blijvend verwormd. Ik ben door zoveel moois gezien en geraakt. WORM werd een community en die energie maakten en deelden we samen. Voor mij werd WORM een gevoel.

Gelukkig bleven wij cool, als het buiten hot was, vertaalden wij dat naar BeniWORM. Gewoon je weet wel, strand aan de Maas met beatz, byo bbq, bier én een joekel gele badeend van 9m in de Achterhaven. Dat was een vrijdag middag brainfart, omdat we lollig waren. Niets te gek, ook de tovertunnel of terror niet. Teveel om op te noemen.

Het (werkbare) leven buiten de WORMbubbel was even wennen. Echt andere koek, een hele andere harde realiteit. De weerbarstige werkelijkheid knalt dan soms hard naar binnen. Maar je weet toch, wij blijven doorgaan. Want het feestje maken we samen, iedereen een plek, iedereen draagt bij.

Iedereen op mijn WORM pad bedankt voor deze mooie tijd, het heeft mij een rijker mens gemaakt.

23:23!

P.S wegens verhuizing dus grote opruiming ben ik een paar mooie WORM collectors items tegen gekomen. De WORM encyclopedie ‘ blijven harken’ en 2 WORM seizoens magazines ( wat gebeurde er in 2008 & 2010)