Een novella geschreven door Mike van Gaasbeek over de perikelen omtrent het opstarten van UBIK.
Hier te download [INSERT new URL]
ISSUU https://issuu.com/worm_rotterdam/docs/mike_van_gaasbeek_das_umgebungsloke
Leest u dit alstublieft niet als een jeremiade, maar met de verwondering van een kind die een nieuwe wereld instapt die niet de zijne is en nooit zal worden, maar waar hij/zij zich wel toe dient te verhouden. Want hoe irreëel en onecht de gedigitaliseerde werkelijkheid van Das Umgebungsloket ook is, het is wel de realiteit van alledag. Dit is de wereld de we met zijn allen aan het scheppen zijn; een moeras van goede wil en prachtige bedoelingen. We scheppen kaders om tot verdedigbare afwegingen te komen, we ontwerpen procedures om geen fouten te maken en checklists om geen dingen over het hoofd te zien, we bestrijden willekeur en onrechtvaardigheid met regels. En ergens in het moeras bevindt zich de mens; de mens die gewapend met intuïtie en oordeelsvermogen de wereld tegemoet trad en nu plat op zijn buik probeert te blijven drijven of een tak probeert vast te grijpen of aan te reiken om aan de zuigkracht te ontkomen. Trappelen heeft geen zin, want dan zak je nog sneller weg.
We hebben velen ontmoet tijdens onze reis en zijn dankbaar voor alle uitgestoken handen en takken en alle hulp om dit traject te doorlopen. Zonder deze talloze mensen zouden we dit huzarenslaatje er niet uit hebben kunnen slaan. We zijn op geen enkele manier tegengewerkt en hebben nooit een indruk gehad dat kwade bedoelingen of weerzin een rol speelden in de hoofden van betrokkenen.
De eigenschap die je in het postabureaucratische tijdperk doet overleven is creativiteit en kennis. Niet de ‘oorspronkelijke’ creativiteit of de klassieke kennis, maar de inventiviteit en de vaardigheid hoe om te gaan met het systeem dat we geschapen hebben en onszelf op termijn misschien wel gaat vervangen.
Hulde voor de laatste mensen!