Recomposing Giacinto Scelsi

This is an episode from WORM Sound Studio’s Klangendum Radio series, 2024

For English, scroll down.

Giacinto Scelsi (La Spezia, 8 januari 1905 – Rome, 9 augustus 1988) was een Italiaans componist en dichter. Scelsi is geboren in een adellijke familie; hij was graaf van Ayala Valva. Hij studeerde muziek in Rome (bij Giacinto Sallustio) , later compositie bij een leerling van Arnold Schönberg (Walther Klein) en Egon Köhler in Genève. Voeg daarbij de invloeden van twee andere Italiaanse componisten Ottorino Respighi en Alfredo Casella, surrealisten in Parijs, en het levert een smeltkroes van allerlei stijlen op. Vlak na zijn opleiding was Scelsi een trouw volgeling van de dodecafonie van Schönberg. Na een persoonlijke crisis aan het eind van de jaren 40 van de 20e eeuw liet hij alle regels varen. Ook wat betreft zijn geloof veranderde hij van een katholiek in een volgeling van Oosterse gedachten. Deze omslag heeft zijn werk, maar ook zijn levenshouding drastisch gewijzigd. Van Scelsi is niet veel bekend. Hij wilde ook niet dat hijzelf bekend werd. Zo mochten er geen foto’s van hem
verschijnen in combinatie met zijn muziek. Hij gaf zijn werken wel een symbool mee als een soort handtekening (een bol boven een lijn). Pas na zijn dood kwam enig fotomateriaal boven tafel. Wel gaf hij steeds zijn mening over de hedendaagse muziek; hij vond die veel te gestructureerd (denk bijvoorbeeld aan de seriële muziek met alle bijbehorende regels). Na de crisis ging hij ervan uit dat muziek slechts uit drie dimensies bestond:
• toonhoogte
• toonlengte
• diepte

De diepte van de tonen wordt slechts door enkelen herkend, maar ook op steeds wisselende wijzen. De tonen worden immers gevormd door de eigenlijke frequentie, maar daarnaast door resonantie van klanken beneden en boven die toon. Eigenlijk klinkt elke noot daardoor hetzelfde, maar ruimte en de oren van de toehoorder leiden er uiteindelijk toe, dat iedereen toch een andere klank waarneemt.
Aangezien iedere toehoorder toch iets anders hoorde, vond Scelsi het ook niet nodig dat zijn werken uitgevoerd  werden. Eenmaal gecomponeerd was voor hemde zaak af.

Door zijn houding zijn er maar weinig werken van hem tijdens zijn leven uitgevoerd; pas de laatste jaren ziet men het belang van zijn composities in. Ook invloeden van hem op muziek van John Cage en Morton Feldman zijn ineens duidelijk te herkennen; bijvoorbeeld het spaarzaam gebruik van noten en musici.

Giacinto Scelsi (La Spezia, January 8, 1905 – Rome, August 9, 1988) was an Italian composer and poet. Scelsi was born into a noble family; he was Count of Ayala Valva. He studied music in Rome with Giacinto Sallustio, and later composition with Walther Klein, a student of Arnold Schönberg, and Egon Köhler in Geneva. Add to that the influences of two other Italian composers Ottorino Respighi and Alfredo Casella, and the surrealists in Paris, and it yields a melting pot of all kinds of styles. Shortly after his training, Scelsi became a faithful follower of Schönberg’s dodecaphony.

After a personal crisis in the late 1940s, he abandoned all his musical rules. He also changed from a Catholic to a follower of Eastern thoughts. This drastically changed his work, but also his attitude to life. Not much is known about Scelsi. He also did not want him to be known. No pictures of him appear in combination with his music, though he did give his works a symbol as a kind of signature – a sphere above a line. Only after his death did some photographic material surface.

However, he always gave his opinion on contemporary music: he found it much too structured (think, for example, of serial music with all the associated lines). After the crisis, he assumed that music consisted of only three elements:

• pitch
• tone length
• depth

The depth of the tones is only recognised by a few, but also in ever-changing ways. After all, the tones are formed by the actual frequency, but also by resonance of sounds below and above that tone. Actually, every note sounds the same as a result, but space and the listener’s ears eventually lead to everyone perceiving a different sound. Since every listener heard something different, Scelsi also did not think it necessary for his work to be performed. Once composed, it was in his opinion finished.

Due to his attitude, few of his works were performed by him during his lifetime; only in recent years are the importance of his compositions seen. His influences on music by John Cage and Morton Feldman are also clearly recognisable; for example, the sparse use of notes and musicians.