Feature: WORMKunst 2020 – Een Vooruitblik!

Dag lezer. Nu de erste golf van het Rotterdamse festivalgekte even is gaan liggen, kunnen we een momentje nemen om een paar zaken op een rijtje te zetten. Wat valt er te verwachten van mijn bijdrage aan het WORM beeldende kunsten en performance programma in 2020? Behalve een doorlopend kunstenprogramma, werken mijn collega Rae Parnell (WORM Pirate Bay) en ik samen aan vier onderzoeksthema’s, waarvoor we ook elk seizoen een self-destructive-bookclub organiseren – binnenkort meer hierover. De thema’s zijn Rust, Huis, Beweging en Falen, gekoppeld aan beleid en slogans van de stad Rotterdam (City Lounge, Make it Happen,…). Het gaat hierbij om de vraag naar hoe grootstedelijk samen te leven, en welke alternatieven voor de toekomst  kunnen worden uitgetest via installaties en performances.

Ik begon het jaar met twee ultrakorte audio-visuele residenties van internationale Rotterdammers die we al in het verleden bij WORM zagen en waar we vast ook in de toekomst nog mee zullen werken, ze weten ons te vinden: Heidi Hoersturz riep ons uit onze winterslaap met een multi channel cyborg animatie, Davids Danos en Hyunji Yung mixten hun afstudeerwerken van de Willem de Kooning Academie tot een nieuwe immersieve installatie met video en soundscape: Perpetual Motion. Terwijl de polaroids van Robby Müller tijdens het IFFR de herinneringen aan deze extraordinaire cameraman aanvulden met een ongekend fotografisch eerbetoon, richtte ik mijn pijlen op de Not For Profit Art Party: Pension Almonde Edition. Deze expositie in woonkamers en badkamers, stijl Chambres D’Amis, toverde de leegstaande sloopwoningen van de Almondestraat in Rotterdam om tot een levendig experimenteerplatform met installaties en performances van 9 non profit kunstinstellingen en 4 kunstenaarsinitiatieven, die samen meer dan 45 kunstenaars presenteerden. WORM en VHDG sloegen de handen in elkaar om Bernardo Zanotta’s The Repossessed te produceren, met een voorvertoning tijdens de Art Week en de premierereeks bij UBIK een week later. The Performance Show sloot de Art Rotterdam week af met een timeslot van WORM waar R0ts, Daryl Grootfaam, Mavi Veloso, Natalia Papaeva en Anthony Huseyin samen zorgden voor een moment waarop het leven werd gevierd, en de levendige performance kunst in al zijn intensiteit, dansbaarheid, boosheid en connectiviteit.

Ter plaatse rust.

So far for history, what’s in it for the future?

In het voorjaar kijk ik uit naar de eerste samenwerking met het Brusselse Bledarte Collectif, die samen met mij een interventie doen tijdens pizza feminista (onderdeel van Feminist Festival), en die na deze eerste kennismaking met WORM zullen terugkeren voor een uitwisselingsresidentie. Jacques Kayser komt terug met Sonaural 2.0, mede ondersteund door Showroom MAMA, voor een mix van audiovisuele sculpturen en interactieve installaties. Ondertussen werk ik aan de voorbereidingen van de Supermarket Art Fair, waar Natalia Papaeva en ik heengaan voor het Performances and Talks programma, en aan De Kantine, een ruimtevullende installatie waarbij de WORM slash Gallery gedurende de maand mei verandert in een voetbalkantine en de context vormt voor een reeks kunstenaarsexpo’s en community bijeenkomsten, zoals Joost van der Wiel’s The Big Four, maar ook Sensi Cup en een klaverjassentournooi. Er is hier en daar nog wat ruimte voor verrassingen en extra programma, dit komt online zodra het wordt bevestigd.

Met Louis van der Waal en Niffo Recycle Studio werken we aan “Olifantenpaadjes”, een performance route in de publieke ruimte die op 27 april zal plaatsvinden bij de Pretorialaan. Olifantenpaadjes verwijst hier naar het zelf zoeken van alternatieve shortcuts om ergens sneller te komen. Later volgt ook nog DAMNedACT, het performancefestival in de straten van Rotterdam die Louis en ik organiseren in collaboratie met onze Congolese collega en inspiratiebron Eddy Ekete, die artistiek leider is van het gelijkaardige KINACT in Kinshasa (RDC).  Ivan Winter presenteert intussen op allerlei diverse podia de eerste twee volumes van zijn driedelig hoorspel-luik waar we in 2018 mee begonnen. Verhalen uit zijn kapperszaak werden tijdens vele maandagen in een koffiebar omgevormd tot scripts voor hoorspelen die deels via silent disco koptelefoons, en deels live on stage te beleven zijn. Het project gaat in juni 2020 naar Oerol en eind 2020 wordt een filmisch derde deel verwacht!

In de zomer houden we een korte stop, maar niet voordat Experimental Publishing van het Piet Zwart Instituut voor de derde keer zijn afstudeershow bij ons heeft gehouden. Na de zomer staat de agenda nog niet vast. Er lopen veel lijntjes, maar we houden het graag nog een beetje flexibel. Ik zeg Harmen Meinsma, ik zeg Philippa Driest, ik zeg sculpturentuin, ik zeg Voluntary Fireman’s Opera, ik zeg Queer Performance Art Weekend, ik zeg ZineCamp, ik heb voor nu genoeg gezegd.

Beste groet, Charlien Adriaenssens

Hello reader. Now that the first wave of Rotterdam’s annual festival madness has passed, we can take a moment to take stock. What can be expected from my contribution to WORM’s visual arts and performance programme in 2020? In addition to an ongoing arts programme, my colleague Rae Parnell (WORM Pirate Bay) and I are working together on four research themes, for which we will organize a “self-destructive book club” every season. More on this soon. The themes are Rest, House, Movement and Failure, and they are linked to policies and slogans of the city of Rotterdam (City Lounge, Make it Happen, etc.). They address the question of how to live together in a metropolis and which alternatives for the future can be tested through installations and performances.

I started the year with two ultra-short audio-visual residences from “international Rotterdammers”, who have previously worked at WORM and who we will probably work with in the future, (they know where to find us). Heidi Hoersturz called us out of our hibernation with a multi-channel cyborg animation, whereas Davids Danos and Hyunji Yung mixed their graduation works from the Willem de Kooning Academy into a new immersive installation with video and soundscape: ‘Perpetual Motion’. While Robby Müller’s Polaroids show paid tribute to the memory of this extraordinary cameraman courtesy of a brilliant show during the IFFR, I focused my attention on the Not For Profit Art Party: Pension Almonde Edition. This exhibition in living rooms and bathrooms (in the Chambres D’Amis style) transformed the vacant, condemned houses of the Almondestraat in Rotterdam into a lively experimental platform; with installations and performances by 9 non-profit art institutions and 4 artists’ initiatives, which, together, presented more than 45 artists. WORM and VHDG joined forces to produce Bernardo Zanotta’s The Repossessed, with a preview during Art Week and the premium series at UBIK a week later. The Performance Show concluded the Art Rotterdam week with a WORM timeslot, where R0ts, Daryl Grootfaam, Mavi Veloso, Natalia Papaeva and Anthony Huseyin joined together to create a moment when life was celebrated, and their lively performance art shone in all its intensity, danceability, anger and connectivity.

OK, breathe out.

So far that’s 2020’s history, what’s in it for the future?

For the spring I am looking forward to the first collaboration with the Brussels Bledarte Collectif, who will do an intervention in WORM with me during pizza feminista (part of the WORM, Kontra and Mama Cash Feminist Festival), and who will return for an exchange residence after this first encounter. Jacques Kayser returns with Sonaural 2.0, supported in part by Showroom MAMA, for a mix of audiovisual sculptures and interactive installations. In the meanwhile I am working on the preparations for the Supermarket Art Fair, where Natalia Papaeva and I take part in the Performances and Talks programme. Then there is De Kantine, a space-filling installation in which the WORM’s S/ash Gallery turns into a football canteen during the month of May. This first edition forms the context for a series of artist exhibitions and community gatherings, such as Joost van der Wiel’s The Big Four, but also Sensi Cup and a Klaverjas tournament. There is still room for surprise events and an extra programme here and there; these will be published once confirmed.

With Louis van der Waal and Niffo Recycle Studio we are working on ‘Elephant Paths’, a performance route in public space that will take place on April 27 at the Pretorialaan. Elephant paths refers here to the search for alternative shortcuts to get somewhere faster. Following this is DAMNedACT, the performance festival in the streets of Rotterdam that Louis and I will organize in collaboration with our Congolese colleague – and source of inspiration – Eddy Ekete, the artistic director of the similar KINACT in Kinshasa (DRC). In the meantime, Ivan Winter presents the first two volumes of his three-part radio play that we started in 2018; on all sorts of different stages. Stories from his barber shop were transformed during many Mondays in a coffee bar into scripts for plays that can be experienced partly through silent disco headphones and partly live on stage. The project will be part of WORM’s Oerol festival programme in June 2020 and a cinematic third edition is expected by the end of 2020!

There will be a short summer stop in August, but not until the Piet Zwart Institute Experimental Publishing holds its graduation show with us for the third time. The agenda is still flexible after the summer. There are many lines of attack: but if I say Harmen Meinsma, Philippa Driest, sculpture garden, Voluntary Fireman’s Opera, Queer Performance Art Weekend and ZineCamp, I have said enough for now.

Best regards, Charlien Adriaenssens